Teraz pora na wspomnianego już wcześniej małego Fiata 126p.
Oficjalna produkcja w Polsce ruszyła 6 czerwca 1973 roku w zakładach w Bielsku – Białej. We wrześniu 1975 roku rozpoczęto montaż w Tychach. Pierwsza modernizacja samochodu nastąpiła w 1977 roku. W układzie dolotowym zastosowano tłumik szmerów ssania, prądnicę prądu stałego zastąpiono alternatorem. Najbardziej widoczną zmianą była likwidacja skrajnych szczelin na pokrywie silnika, dzięki czemu poprawiono chłodzenie i nieco wyciszono silnik. Modyfikacje pozwoliły na wzrost mocy do 17,7 kW. Zmian doczekał się również układ hamulcowy, powięększono średnicę bębnów do 185mm oraz zmieniono rozstaw śrub mocujących koła z 4×190 na 4×98.
Do produkcji nie wyszedł ani pick – up, ani kombi, ani tym bardziej „maluch” z przednim napędem. W prawie 30 – letniej historii Ośrodka Badawczo – Rozwojowego Samochodów Małolitrażowych w Bielsku było wiele interesujących pomysłów, lecz w większości nie wyszły one poza fazę prototypu.

​

FSO POLONEZ

To już troche mniej znany polski samochód. Nie lubię go więc nie będę się rozpisywał. Według mnie nie zasługuje nawet na miano pralki na kółkach. Zaprojektowano go chyba w przerwie na kawę. Wykonany został z blachy tak cienkiej, że mogłaby zastąpić firanki. Jest solidny i trwały jak erekcja emeryta.
Historia Poloneza rozpoczyna się wraz z końcem 1972 roku, kiedy to na najwyższym szczeblu partyjnym ustalono linię rozwoju produktów FSO
.Pierwsze konkretne decyzje w sprawie nowego auta zapadły 17 września 1974 roku.
Od stycznia 1978 roku montowano kilka egzemplarzy dziennie. Do początku kwietnia gotowych było około 300 sztuk. Produkcję seryjną nowego modelu rozpoczęto 3 maja 1978 roku, trwała ona jednak tylko przez kilka tygodni. W lipcu ogłoszono przerwę remontową, montaż wznowiono 14 sierpnia. Produkcję samochodu w Polsce zakończono w 1991 roku.